Kertas Putih Malayan Union yang menjadi asas Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu iaitu satu dasar dan rancangan melalui satu titah Baginda King ke dalam Parlimen didalam bulan Januari 1946 dan diwartakan pada 22hb Januari 1946 untuk pengkuatkuasaanya.
Malayan Union dan Singapura
1. "Bahawa adalah Negeri2 yang berkenaan didalam kenyataan ini yang mengandungi yang Pertamanya koloni Negeri-Negeri Selat iaitu Singapura,Pulau Pinang dan Melaka didalam Semenanjong Tanah Melayu, Labuan di pantai utara Borneo dan Pulau Krismas serta Pulau-Pulau Kokos-keliling di sebelah Selat Sumatra, yang Kedua Negeri-Negeri Melayu yang bersekutu iaitu Perak,Selangor, Negeri Sembilan dan Pahang didalam Semenanjog Tanah Melayu dan Ketiga Negeri-Negeri Melayu yang tidak bersekutu iaitu Johor,Kedah,Kelantan,Terengganu dan Perlis di dalam Semenanjong Tanah Melayu juga.
Jajahan Negeri-Negeri Selat sebelum diduduki Jepun, adalah tepat dibawah jajahan pentadbiran British adapun didalam Negeri-Negeri Melayu,kuasa British terletak di dalam perjanjian-perjanjian yang diadakan dengan Raja-Raja Melayu.yang dengan tiap-tiap seorang Raja itu kekal tarafnya sebagai Raja di dalam negerinya sekalipun tiap-tiap seorang daripada mereka terwajib menerima nasihat British didalam segala perkara kecuali didalam perkara-pekara agama Islam dan Adat Istiadat Melayu .
Tentang menyatukan pentadbiran antara satu dengan lainnya telah dijalankan oleh Gabenor Negeri-Negeri Selat di dalam sifatnya sebagai Persuruhjaya Tinggi (High Commissioner) bagi Negeri-Negeri Melayu sebagai Gabenor Negeri-Negeri Selat ia memegang terus pentadbiran Tanah-Tanah Jajahan (Coloney) itu. Tetapi atas perkara-perkara yang berkenaan dengan Negeri-Negeri Melayu Yang Bersekutu, sebagai Persuruhjaya Tinggi, ia menjalankan kerja-kerjanya menerusi British Resident di dalam tiap-tiap sebuah daripada empat buah negeri itu dan menerusi Federal Secretariat (Setiausaha Negeri-Negeri Bersekutu) di ibu pejabat Kerajaan Bersekutu (Kuala Lumpur) ; diatas urusan Negeri-Negeri Melayu Yang Tiada Bersekutu, dengan sifatnya, sebagai Persuruhjaya Tinggi juga ia menjalankan kerja-kerjanya menerusi seorang penasihat didalam tiap-tiap sebuha negeri itu .
Tetapi kerja menyatukan ini telah dijalankan menerusi beberapa majlis undangan dan pentadbiran undang-undang didalam Koloni telah dibuat oleh Majlis Mesyuarat Undangan Negeri-Negeri Selat .Undang-undang didalam negeri-negeri Melayu oleh Federal Council (Majlis Mesyuarat Negeri-Negeri Bersekutu) dan oleh tiap-tiap sebuah majlis mesyuarat negeri masing-masing dan majlis mensyuarat undangan didalam tiap-tiap sebuah negeri, didalam Negeri-Negeri Melayu yang tiada Bersekutu oleh majlis mesyuarat negeri didalam tiap-tiap sebuah negeri. Persamaan undang-undang didalam Negeri-Negeri Melayu adalah dikehendaki kerja berasingan-asinga, sekurang-kurangnya oleh enam dan pada setengah-setengah perkara kadang-kadang oleh sepuloh majlis mesyuarat undagan.
Kehendak kepada perubahan
2. Keadaan yang berbagai-bagai dan berasing-asing yang demikian ini didalam sebuah negeri yang tidak berapa besa daripada negeri-negeri England itu dahulunya tidak begitu di kehendaki dan dalilnya nampak terzahir bahawa keadaan demikian ialah suatu peringkat yang berfaedah dan mustahak bagi kemajuanya beberapa negeri
Tetapi percampurang yang bertambah banyak daripada kemajuan-kemajuan moden dari pentadbiran iktisad dan masyarakat, yang menuntut diadakan suatu cara kerajaan yang lebih mudah dan lebih-lebih lengkap bagi perkhidmatan-perkhidmatan am yang besar yang biasa diadakan dan menjadikanya lebih sempurna dan befaedah bagi masa dan tenaga. Balik kepada keadaan lama itu nyata benar berlawanan dengan muslihat faedah negeri-neger itu dan penduduk didalam dunia yang telah berubah lepas perang ,dengan kesukaranya yang timbul disebabkan oleh peperangan dan didalam Semenanjung Tana Melayu soal-soal yang khas telah timbul disebabkan oleh pendudukan Jepun. Suatu peringkat telah sampai sekarang manakala suatu cara kerajaan mesti dimudahkan dan diubah dengan perubahan yang membaiki.Perubahan diantara bangsa-bangsa dan juga keselamatan dan lain-lain muslihat bagi Commonwealth British adalah dikehendaki supaya Semenanjung Tanah Melayu boleh menjalankan suatu pengaruh sebagai sebuah negeri yang bersatu dan maju iaitu berpadatan dengan kedudukannya yang penting didalam bahagian iktisad dan bahagian kenteteraan (strategic).
Dan pandangan yang jauh juga peraturan sebelum perang itu tiada boleh membawa kepada keadaan perubahan siasah yang seperti itu iaitu peubahan yang akan memberi jalan dan harapan menerusi membentukan yang beasas luas yang didalamnya semua penduduk negeri boleh mengambil bahagian, bagi emajukan kebolehan Malaya itu menuju kepada berkerajaan sendiri bertanggung jawab.
Dalam perubahan kemajuan ini, sekalian oran yang menjadikan negeri ini negeri tumpah darah dan tempat tinggal mereka adalah patut mendapat peluang dengan suatu bahagian yang patut bagi mereka didalam pembentukan-pembentukan siasah dan kebudayaan negeri ini. Oleh sebab itu dan oleh kerana meraikan kemajuan fikiran cara demokrasi sekarang,atut dimudahkan,diubah dan dibaiki kaedah-kaedah susunan pemerintahan negeri ini.
BAGINDA KING MESTI MEMEGANG KEKUASAAN DIDALAM NEGERI-NEGERI MELAYU
3. Baginda King pemerintah negeri British mestilah menjadi tali wasitah pertabatan yang akan menarik hadi serangkai dan bersatu akan segala puak-puak bangsa yang berlainan-lainan di negeri Tanah Melayu ini serta menggalakkan perasaan mempunyai hak-hak faedah yang satu dan bersamaan diantara nereka dan juga menggalakkan kemajuan tubuh-tubuh bentuknya yang dipunyai bersama-sama. Tetapi juga mengikut kedudukan cara lama itu,Yang Maha Mulia Baginda King tidaklah ada memegang kekuasaan apa-apa didalam Negeri-Negeri Melayu itu. Sungguhpun didalam syarat-syarat persetian sekalian Raja-Raja Melayu mestilah menerima nasihat British ( kecuali didalam hal ehwal agama dan adat istiadat Melayu. Tujuan polisi yang baru mengkehendaki bahawa Baginda King mestilah ada memegang kekuasaan didalam Negeri-Negeri Melayu itu supaya ia boleh membuat undang-undang yang sama serupa didalam semua negeri itu mengikut " Kanun Undang-undang Kekuasaan di Negeri Asing-Foreign Jurisdiction Act "). Oleh yang demikian Sir Harold McMicheal sebagai wakil khas darpada kerajaan Yang Maha Mulia Baginda King telah berkerja jadi utusan ke negeri-negeri Melayu dan telah berjaya membuat suatu perjanjian dengan tiap-tiap seorang daripada Raja-raja Melayu itu setelah berunding dengan mereka secara persahabatan dan berbaik-baik. Perjanjian yang telah dibuat itu ialah sebagai suatu tambahan kepada surat-surat persetian yang telah sedia dari dahulu dan adalah memberi kekuasaan yang penuh didalam tiap-tiap negeri itu kepada Duli Yang Maha Mulia Baginda King (perintah-perintah yang telah diberi kepada Sir Harold McMicheal -
" Tuan akan melawat ke Tanah Melayu,pada tarikh yang akan dipersetujui oleh pemerintahan tinggi pihak Berikat Asia Tenggara (S.A.C.S.E.A) dan hendaklah tuan meminta tiap-tiap seorang Raja Melayu itu memberi persyaratanya membantu didalam perkra mendirikan sebuah pertubuhan baru bagi Negeri Tanah Melayu seperti yang telah diperkenankan oleh kerajaan Baginda King dan telah disampaikan kepada tuan dan iaitu dinaksudkan tujuana supaya menentukan dan menyenangkan kemajuan orang-orang penduduk negeri itu kepada bersatu dan akhirnya dapat berkerajaan didalam lingkungan Empira British.
" Bagi menjadikan tujuan ini,tuan diberi kuasa, sebagai wakil khas daripada kerajaan Baginda King,membuat suatu perjanjian yang bersurat betul-betul tiap-tiap seirang Raja-raja Melayu itu bagi pihak kerajaan Baginga King dan dengan perjanjian itu masing-masing Raja Melayu akan menyerahkan sepenuh-penuhnya kekuasaan didalam negerinya kepada Yang Maha Mulia Baginda King" .
No comments:
Post a Comment